راه تبدیل سیئات به حسنات
احباط و تکفیر دو اصطلاح قرآنی است. احباط به معنای آن است که عمل صالح به گونه ای ناخالصی و نادرست انجام شود به طوری که ثوابی بر آن مترتب نشود و شخص مستحق ثوابی نباشد؛ با آن که صدقه داده و یک عمل عبادی را به جا آورده ، ولی با منت و اذیت همراه ساخته و ارزش آن را تباه ساخته و باطل کرده است و یا نمازی را ریایی به جا آورده و دیگر مستحق ثوابی نیست؛ اما تکفیر آن است که شخص کاری را به گونه ای انجام دهد که مشکلات و نواقص عمل جبران شود. مثلا قصد خیری داشته؛ ولی در هنگام انجام بد عمل کرده و به درستی آن را به جا نیاورده، و خداوند کاری می کند تا آن عمل صحیح و مستحق ثواب باشد.تکفیر آن است که عملی بد و نادرست، به سبب نیت و یا عوامل درونی دیگر، مورد قبول و مستحق ثواب باشد و خداوند آن را صحیح و درست ارزیابی و محاسبه کرده و برایش ثواب می نویسد.از نظر قرآن تکفیر گناهان و پوشیده شدن آن از سوی خداوند، از عوامل رستگاری عظیم و سعادتمندی بزرگ برای اهل ایمان است: در برخی از آیات به جای واژه تکفیر از واژه اذهاب به معنای روانه کردن و بردن استفاده شده است؛ یعنی نه تنها می پوشاند بلکه آن را از آن جا می برد به طوری که عمل و آثارش دیده نمی شوند. این روانه کردن و بردن به معنا نابودی نیست؛ زیرا هیچ عملی نابود نمی شود، بلکه همه اعمال باقی است. از این روست که سخن از تکفیر یا اذهاب عمل بد است.
درباره این سایت